Λάμπουν και ΕΙΝΑΙ χρυσοί

Ήθελα να επιστρέψω με ένα κείμενο που είχα στο μυαλό μου από το καλοκαίρι και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Αλλά περίμενα την επιβεβαίωση όσων σκεφτόμουν και με αφορμή την επανεκκίνηση του YaTips, ξεκίνησα το γράψιμο. Είναι άλλωστε κάτι πάντοτε επίκαιρο…

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς βλέποντας τους ανθρώπους που πρωταγωνιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ευτυχώς και λόγω των social media μπορείς σε καθημερινή βάση να δεις πως «ζουν» αυτοί οι άνθρωποι, όχι μόνο τις μέρες των μεγάλων αγώνων, αλλά τα 4 χρόνια της προετοιμασίας τους γιατί… παρεμπιπτόντως είναι Άνθρωποι.

Μπολτ… τι να πεις; Ο όρος «φαινόμενο» σε όλο του το μεγαλείο. Χρίζει μελέτης όχι μόνο για τα ρεκόρ του, αλλά επειδή κάνει το αδύνατο να φαίνεται απλό.

Mo Farah… πέφτει αγωνιζόμενος στο υψηλότερο επίπεδο, την κρίσιμη στιγμή και όχι απλώς συνεχίζει, αλλά σηκώνεται και κερδίζει!

Τα Ελληνόπουλα (Πετρούνιας, Στεφανίδη, Κορακάκη, Γιαννιώτης, Καγιαλής, Μάντης και όσοι άλλοι έδωσαν τα πάντα για τη διάκριση)… Εδώ τα συγχαρητήρια και τα μπράβο δεκαπλασιάζονται κατά την ταπεινή μου άποψη. Άκουσα πολλά εκείνες τις μέρες περί μικρής και φτωχής χώρας, αλλά δε θα συμφωνήσω γιατί θα ατονήσει η επιχειρηματολογία μου. Μικροί και φτωχοί είναι πολλοί σε παγκόσμιο επίπεδο. Μικροί, φτωχοί, ανοργάνωτοι και σχεδόν εχθρικοί σε κάθε προσπάθεια ενός ανθρώπου να μεγαλουργήσει είναι ελάχιστοι σε παγκόσμιο επίπεδο. Φτωχοί ναι, αλλά πού είναι έστω η ηθική υποστήριξη όλων αυτών των νέων που διψούν για διακρίσεις από την πλευρά της Πολιτείας;;; Πουθενά. Ανύπαρκτη! Η αξιοκρατία, η οργάνωση και τόσα άλλα δε χρειάζονται χρήματα.

Αυτά τα παιδιά είναι ΠΡΟΤΥΠΑ και μόνο μελετώντας τα και βάζοντας τα έστω και καθυστερημένα να μιλούν σε όλα τα σχολεία της χώρας, με όλους εμάς να τους θαυμάζουμε από χαμηλά, μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι.

Παραθέτω ελάχιστα από αυτά που κατά καιρούς έχω διαβάσει να λένε ότι κάνουν αυτά τα αληθινά αστέρια.

1. Έχουν απίστευτη αυτοπειθαρχία.

Ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει να κάνεις κάτι που δε θέλεις με στόχο να πετύχεις κάτι που θέλεις. Οι δικαιολογίες δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιό τους.

2. Είναι απόλυτα εστιασμένοι και ταυτισμένοι με την έννοια του στόχου.

Ξέρουν απόλυτα ότι στόχος είναι μία επιθυμία με αυστηρή ημερομηνία λήξης!

3. «Ακούν» πολύ καλά το σώμα τους.

Για το λόγο αυτό το προσέχουν ευλαβικά. Δεν το φροντίζουν για απλούς καλαισθητικούς, ναρκισσιστικούς λόγους.

4. Δίνουν μάχες, «αγωνίζονται».

Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας αν όλοι αγωνιζόμασταν για κάτι; Αρκεί ως απάντηση η έννοια του «αγώνα». Η έννοια του «τα δίνω όλα» ανεξαρτήτως συνθηκών.

5. Ξέρουν ότι η επανάληψη είναι μία ρουτίνα.

Ωστόσο, γνωρίζουν πως όσο ψηλά και αν έχεις φτάσει οφείλεις να επαναλαμβάνεις με… θρησκευτική ευλάβεια.

6. Οι αληθινοί πρωταθλητές είναι σεμνοί, ταπεινοί και ευγενικοί.

Ενώ έχουν μάθει να κοιτούν μόνο ψηλά, μπροστά σε έναν έπαινο χαμηλώνουν το βλέμμα τους.

7. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η επιτυχία έρχεται ως άθροισμα πολλών αποτυχιών.

Αυτό τους δίνει δύναμη και δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια.

8. Ακούνε.

Ακούνε τους προπονητές τους και τους εμπιστεύονται.

9. Έχουν αντοχή στο τίμημα, με την έννοια της θυσίας.

Θυσιάζουν πολλά πράγματα συνειδητά. Ξέρουν ότι στις δυσκολίες κάποιοι «σπάνε», ενώ αυτοί είναι έτοιμοι να «σπάσουν» ρεκόρ.

10. Το όριό τους είναι το επόμενο… βήμα.

Δεν έχουν περιοριστική αντίληψη με γνώμονα το τι έχει συμβεί. Για αυτό και έχουν ενθουσιασμό για νέες κατακτήσεις.

Ας διδαχθούμε όσο γίνεται από τα κατορθώματα αλλά πολύ περισσότερο από τον τρόπο ζωής τους. Μελετώντας, αντιγράφοντας και εφαρμόζοντάς αυτές τις καλές πρακτικές σε οποιοδήποτε φάσμα της καθημερινότητάς μας, μπορούμε και εμείς οι υπόλοιποι να γίνουμε πρωταθλητές και πρωταγωνιστές στο δικό μας «στίβο». Κάτι ήξεραν και οι Αρχαίοι που έριχναν ολόκληρα τείχη για να τους υποδεχθούν.