Μοιράζομαι σημαίνει ότι εγώ και κάποιος άλλος παίρνουμε μερίδιο από το ίδιο πράγμα.
Πολλοί πιστεύουν ότι το μοίρασμα αποδυναμώνει, τη στιγμή, τον άνθρωπο. Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Το να μοιραζόμαστε διάφορα στη ζωή μας δημιουργεί μια εσωτερική έκρηξη ικανοποίησης, ευεξίας αλλά και δύναμης. Σας αναλύω μερικά παραδείγματα:
1. Μοιράζομαι τις ανησυχίες μου: Το να μιλήσουμε σε ένα πρόσωπο εμπιστοσύνης (συγγενή, φίλο κλπ.) για κάτι που μας απασχολεί σίγουρα θα μας ξαλαφρώσει. Μπορεί να μην βρεθεί άμεση λύση όμως το βάρος που αισθανόμαστε θα μειωθεί.
2. Μοιράζομαι τη χαρά μου: Όταν αποφασίσουμε να μοιραστούμε ένα ευχάριστο γεγονός που συμβαίνει στη ζωή μας με ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν η χαρά, η ευτυχία μας θα μεγαλώσει. Ας δώσουμε απλόχερα τα θετικά μας vibes σε όποιον μπορεί να τα νιώσει. – Κάτι μαγικό που συμβαίνει με τα συναισθήματα που μοιράζομαι: Στην λύπη λειτουργεί η διαίρεση (και η ετυμολογία της λέξης) ο πόνος αποδυναμώνεται. Στη χαρά όμως ισχύει ο πολλαπλασιασμός δηλαδή κάθε θετικό συναίσθημα πολλαπλασιάζεται και (μας) δυναμώνει.
3. Μοιράζομαι μια άποψη: Συζητώντας με άλλα άτομα τις προσωπικές μας πεποιθήσεις πάνω σε διάφορα θέματα εξελίσσουμε τη σκέψη μας καθώς μέσα από την κουβέντα με τον άλλον συμφωνούμε, διαφωνούμε και βλέπουμε στοιχεία που πιθανά δεν είχαμε σκεφτεί. Έτσι λοιπόν εξελισσόμαστε και επικοινωνούμε.
4. Μοιράζομαι τη γνώση μου: Το να έχεις διαβάσει, να έχεις ψαχτεί, να έχεις σπουδάσει κλπ. είναι υπέροχο. Το να μοιράζεσαι αυτό που ξέρεις και να «ανοίγεις τα μάτια» σε κάποιον που θέλει – έχει την ανάγκη να σε ακούσει, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Υπάρχουν ακόμα άπειρα παραδείγματα. Μέσα από αυτά που μοιράστηκα (!) μαζί σας θέλω να καταλήξω στο ότι «ο Θεός μας έδωσε δυο χέρια. Το ένα για να παίρνουμε και το άλλο για να δίνουμε». Φυσικά αυτή η φράση λειτουργεί κυριολεκτικά αλλά στην περίπτωση μας και μεταφορικά. Το να μοιράζομαι είναι μια πράξη ανιδιοτελής που οδηγεί σε μια εσωτερική ολοκλήρωση και στην ενίσχυση του νοήματος των λέξεων «γενναιοδωρία», «καλοσύνη», «ευγένεια», «συμπόνια» και άλλων. Θέλει όμως προσοχή γιατί πολλές φορές παράγοντες όπως η ψυχολογική κατάσταση, η αδυναμία αλλά και η ανάγκη να καλύψουμε κάποια κενά μας οδηγούν στο να γινόμαστε έρμαια μιας κατάστασης. Επομένως πρέπει να έχουμε συναίσθηση του τι κάνουμε, να «ενεργοποιούμε» τη λογική μας και να ρωτάμε τον εαυτό μας «γιατί θέλω να μοιραστώ το Α, το Β…».
Θα κλείσω με μια φράση μιας από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και πολιτισμού, του Σωκράτη, που αντικατοπτρίζει απόλυτα τη σκέψη μου…
Χιλιάδες κεριά μπορούν να αναφτούν από μονάχα ένα κερί και η ζωή αυτού του κεριού δεν θα μικρύνει. Η ευτυχία ποτέ δεν μειώνεται με το να την μοιράζεσαι.