Καλησπέρα.
Κάποιο παλιότερο απογευματάκι είχαμε πιάσει την κουβέντα του κυνηγιού και συγκεκριμένα λέγαμε ποια είδη θηράματος είναι καλό να αποφεύγεις για την υγεία και τη δικιά σου και του ζωντανού. Σήμερα θα συνεχίσω την κουβέντα, δίνοντας σου μερικά tips για τον τρόπο προσέγγισης του στόχου. Όπως και με τα είδη που πρέπει να αποφεύγουμε, έτσι και η προσέγγιση έχει μερικούς κανόνες αλλά και μύθους που καλό είναι να τους έχεις κατά νου.
Το άγχος.
Πολλοί φίλοι με ρωτάνε πως μπορούν να ξεπεράσουν το άγχος της προσέγγισης. Το άγχος που νιώθουμε προσεγγίζοντας μια άγνωστη γυναίκα, όπως και πολλά άλλα, είναι προγονικό κατάλοιπο, ένα εξελικτικό φίλτρο που υπάρχει για να σταματάει τα αδύναμα αρσενικά από το να προσεγγίσουν τα θηλυκά και να διαιωνίσουν τα γονίδια τους, που δυστυχώς γι αυτούς είναι επιφορτισμένα με λίγο παραπάνω δειλία και δισταγμό, κληρονομώντας τα στις επόμενες γενεές. Το άγχος που νιώθουμε είναι μια πρώτη γραμμή άμυνας της φύσης. Ιδρώνεις στη σκέψη πως της μιλάς; Τι να σε κάνω, σου λέει η φύση, he who hesitates, masturbates, όπως λέγαμε μικροί. Κάτσε και κοίτα την όλη τη νύχτα. Στο τέλος θα φύγει σκεπτόμενη «τι μαλάκες που έχουν γίνει όλοι», εσύ θα στεναχωρηθείς γιατί πέρασε άλλη μια που «ερωτεύθηκες» και δεν έκανες κίνηση και όλοι θα είμαστε στεναχωρημένοι.
Το άγχος δεν φεύγει ποτέ, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το διαχειριστείς. Ο Jedi master που κυνηγάει 10 θηλυκά τη βραδιά, νιώθει 10 φορές το άγχος της προσέγγισης. Το μυστικό του; Ξέρει να το διαχειρίζεται. Το έχει βιώσει τόσες φορές που έχει μάθει να κάνει την παραπάνω αδρεναλίνη που κυκλοφορεί μέσα του, ενέργεια που την διοχετεύει στην προσέγγιση. Σε μια στιγμή κάνει την αδυναμία του, αυτό που τον κρατάει πίσω, καύσιμο για τους ελιγμούς που πρόκειται να κάνει. Πρακτικά, νιώθεις άγχος πλησιάζοντας την μαντάμ; Πάρε βαθιά ανάσα, σώπασε τις φωνές που σε κρατάνε πίσω και άνοιξε το βήμα σου. Τέλειωνέ το γρήγορα και μη το σκέφτεσαι. Όσοι άλλωστε έχετε κάνει προσεγγίσεις, ξέρετε πως το άγχος κρατάει ίσα με 2 δευτερόλεπτα αφού έχεις πει την πρώτη κουβέντα και μετά εξαφανίζεται.
Οι συνθήκες.
Είναι κάτι που ο κυνηγός δεν λαμβάνει υπόψιν του. Ναι, έχει μεγάλη διαφορά εάν είναι 2 κοπέλες μόνες ή αν είναι μια μεικτή παρέα με 3 cockblockers και 4 μπομπόνια, αλλά για τον κυνηγό που κάνει την πρακτική του. Ο βετεράνος αν και μπορεί εύκολα να καταλάβει ποια είναι με ποιόν, ξέρει επίσης πως πια, πολλές παρέες από μπακούρια/ρες κυκλοφορούν μαζί. Όταν δυο δεν δείχνουν για ζευγάρι, συνήθως δεν είναι. Αν είναι κάποια που σου αρέσει, δεν είναι κακό να εκδηλώσεις ενδιαφέρον. Δεν είναι ντροπή να σου πουν «η κοπέλα συνοδεύεται», κάνεις ένα νεύμα «έγινες!» και πας για το επόμενο σετ.
Ένας ακόμη λόγος για τον οποίο οι συνθήκες δεν μετράνε πραγματικά, έχει να κάνει με τους άγνωστους παράγοντες που δεν είναι δυνατόν αν ξέρεις. Για παράδειγμα, προσεγγίζεις μια μαντάμ, και στα 5” σε έχει μεταβολάρει. Ο αρχάριος θα βάλει την ουρά στα σκέλια και κλαίγοντας θα κλειστεί στο δωμάτιο του για 2 σεζόν. Ο βετεράνος όμως ξέρει, πως το ότι αντέδρασε έτσι η μαντάμ, δεν έχει ούτε στο ελάχιστο να κάνει με αυτόν. Μπορεί να είχε μόλις χωρίσει και να βγήκε με τις φίλες της να τον θάψουν, μπορεί να έχει χάσει μόλις το πορτοφόλι της, μπορεί να τράκαρε στο δρόμο. Άγνωστοι σε σένα παράγοντες που δεν θα πρέπει να λάβεις υπόψιν. Έχω δει μπροστά στα μάτια μου κυνηγό να προσεγγίζει με ατάκα «τι φεύγα γυαλί είναι αυτό;», να τον καταρρίπτει η τύπισσα ακαριαία και εκείνος στην επιστροφή του στη βάση να λέει την ίδια ατάκα με τον ίδιο ενθουσιασμό σε άλλο τραπέζι, να πιάνει κουβέντα και να παίρνει και τηλεφωνάκι στο 5λεπτο. Τις συνθήκες τις ορίζεις, εσύ, όχι το αντίθετο.
Ένας καλός τρόπος να διαχειρίζεσαι τις συνθήκες, είναι εσύ, να θέσεις χρονικό όριο στην συζήτηση. Εξηγώ: Ένας από τους φόβους των γυναικοπαρεών, είναι να τους την πέσουν τυπάκια που είναι μυρωδιάδες και να τους μπαστακωθούν. Η γυναίκα για μια βραδινή έξοδο, προετοιμάζεται κατά μέσο όρο μία με μιάμιση ώρα. Έχει υπολογίσει απο το πόσες μπούκλες θα έχει το μαλλί μέχρι πόσα φιογκάκια θα έχει το βρακί της. Ο φόβος της είναι πώς όλη αυτή η δουλεία θα καεί αν τους κατσικωθεί μια παρέα με λακαμάδες και δεν λένε να φύγουνε. Άν ξεκινάς την προσέγγιση, θέτοντας ένα χρονικό όριο μόνος σου, αποφορτίζεις το άγχος αυτό και έχεις ένα μικρό modifier (+15% το υπολογίζω) στην αντίδραση. Παράδειγμα «Να σας ρωτήσω κορίτσια μια στα γρήγορα γιατί βιάζομαι;…»
Πως είσαι.
Λέγοντας «πως είσαι» δεν αναφέρομαι στην ομορφιά σου, στο ύψος σου ή στα κιλά σου. Αυτά καλό είναι να τα έχεις βάλει σε μια σειρά μόνος σου και να προσέχεις το σώμα που σε φιλοξενεί. Μιλώ για το στιλ. Τι φοράς, πώς περπατάς και ο τρόπος που συμπεριφέρεσαι. Θυμάσαι που μας λέγανε στο δημοτικό «μην καμπουριάζεις!»;Ε, είχανε δίκιο. Δε λέω καμιά σοφία αλλά η γλώσσα του σώματος είναι το σημαντικότερο μέσο μετάδοσης μηνυμάτων. Ειδικά στην εποχή που ζούμε, που όλοι είμαστε γεμάτοι ανασφάλειες, δηθενιλίκια και υφάκι. Η γλώσσα του σώματος δε λέει ψέματα. Κάνε το εξής πείραμα. Την επόμενη φορά που θα μιλήσεις με γυναίκα που έστω και στο ελάχιστο σε ενδιαφέρει, προσπάθησε ενσυνείδητα να κάνεις μια παύση α λα Zack Morris και να δεις τη στάση που παίρνει το σώμα σου, ακόμη και τους μορφασμούς που κάνει το πρόσωπο σου όταν της μιλάς. Άλλοι σηκώνουν πολύ τα φρύδια, άλλοι γελάνε σα μαλάκες, άλλοι τρίβουν τα χέρια τους, ότι σε κάνει να δείχνεις υποτέλεια απέβαλε το.
Τι λες.
Άκου με προσεκτικά εδώ. Το τι λες δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το τι λες είναι ασήμαντο, όταν μιλάμε για πέσιμο. Η ομιλία είναι απλά μια αφορμή για να δικαιολογήσεις το ότι είσαι εκεί, μια κοινωνική σύμβαση, ένα λεκτικό τελετουργικό που πρέπει να ακολουθήσεις για να μην χαρακτηριστεί εκείνη από τον ίδιο της τον εαυτό, άσχημα. Το κορίτσι, ακόμη στην εποχή μας, μεγαλώνει σε ένα ενοχικό όσον αφορά τη σεξουαλικότητα της περιβάλλον και αυτόματα όταν την πλησιάζει ένας άντρας ξυπνάνε οι ενοχές και ασυνείδητα αναρωτιέται τί έκανε και την θεωρεί εύκολη. Προβάλλοντας μια τυπική ερώτηση, μια απλή αρχή διαλόγου, την απενεχοποιείς και της δίνεις χρόνο να δει τον εαυτό της δίπλα σου.
ΟΜΩΣ…
Αν και το τι λες είναι πολύ μικρής σημασίας, το ΠΩΣ το λες είναι ζωτικής! Ο τόνος και η χροιά της φωνής σου πρέπει να αποπνέουν αυτοπεποίθηση, σεβασμό και θάρρος. Να μιλάς αργά και σταθερά, με καθαρές και απλές λέξεις και να χρησιμοποιείς τις λεγόμενες στρατηγικές παύσεις. Οι παύσεις είναι μια μέθοδος των ηθοποιών για να κρατάνε το ενδιαφέρον των θεατών. Τρανό αν και ελαφρώς κωμικό παράδειγμα ο Captain Kirk. Δες στο κλιπάκι αυτό πως καταφέρνει και αυξάνει στην ένταση σε ένα αστείο κείμενο, μόνο με τις παύσεις του. Χαλάρωσε και μίλα αργά, δώσε χρόνο στον άλλο να επεξεργαστεί αυτά που του λες και κάνε παύσεις εκεί που χρειάζεται. Με την αργή άρθρωση και τις παύσεις, θα δεις πως ηχητικά, δημιουργείται ένας μουσικός σχεδόν ρυθμός και καταλήγεις ουσιαστικά να «τραγουδάς» το ρυθμό σου στην κοπέλα που έχεις απέναντι σου. Αν καταφέρεις και τον συνεχίσεις, όπως σου κολλάει ένα τραγούδι που δεν μπορείς να βγάλεις από το μυαλό σου, έτσι και εσύ, χωρίς να καταλάβει πως, η φωνή σου θα της γίνει οικεία και θα της θυμίζει την βραδιά αυτή. Καλωσόρισες στις αρχές του υπνωτισμού. Το τι λες είναι μια μέθοδος να απασχολείς το συνειδητό της, ώστε να μπεις στο ασυνείδητο της, γι’ αυτό και δεν έχει καμία σημασία τι λες, αλλά πώς το λες.
Τι κάνεις.
Και εδώ είναι το σημαντικότερο. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα της προσέγγισης, πρέπει να κερδίσεις έδαφος. Φαντάσου το σαν την απόβαση της Νορμανδίας. Δεν θα φτάναμε ποτέ στο Βερολίνο αν δεν κάναμε την απόβαση στη Νορμανδία. Πως θα της φανεί αν πλευρίσεις μια κοπελιά, εκείνη κάθεται και πίνει το ποτό της στο τραπέζι και εσύ όρθιος την έχεις στο ψηστήρι 25 λεπτά-best case scenario γουστάρει λιώνει-και σκύψεις να τη φιλήσεις; Ή μάλλον άστην αυτήν ρε, εσένα πως θα σου φαινόταν εάν γινόταν το αντίστροφο. Ασυναίσθητα, μόλις έσκυβε αυτή δε θα έκανες πίσω; Αντανακλαστική κίνηση λέγεται αυτό, επίσης κατάλοιπο από τους προγόνους μας. Πρέπει από τις πρώτες στιγμές της προσέγγισης να αρχίσεις να βάζεις στρατεύματα. Κατ αρχάς πρέπει να βρεις θέση που να είσαι εσύ άνετος. Άν έχει άδεια καρέκλα θα κάτσεις, αν δεν έχει θα τραβήξεις μία και θα αράξεις. Ένα φιλικό άγγιγμα στον ώμο, ένα πιάσιμο στο χέρι, όλες αυτές οι μαλακισμένες μηδαμινές κινήσεις που αν τις κάνουν αυτές μας τρελαίνουν; Ε, αυτές , χρησιμοποίησε τες για το συμφέρον σου. Θα της μιλάς στο αυτί, αργά και καθαρά και όταν κάνεις τις παύσεις θα γυρνά και θα σε κοιτά, περιμένοντας την επόμενη λέξη σου. Όταν στο 3λεπτο έχει πια συνηθίσει στο άγγιγμα σου, μπορείς σιγά σιγά να φέρνεις τα ελαφρά οχήματα, ένα άγγιγμα όπως έχεις σκύψει στο λαιμό, ένα χάδι στα μαλλιά. Όσο βλέπεις από τη γλώσσα του σώματός της πως, αντιδρά θετικά, τόσο κλιμάκωνε τις κινήσεις σου.
Bonus – Το φιλί
Σε αυτή τη φάση, έχοντας την τόσο κοντά και γοητευμένη (στην πραγματικότητα, υπνωτισμένη) υπάρχουν ένα δυό ενδείξεις -λαμπάκια- που αν ανάψουν πρέπει να προχωρήσεις στο φιλί. Αν περιμένεις να σου πει «φίλα με» είσαι λακαμάς. Αν ρωτήσεις «μπορώ να σε φιλήσω;» είσαι εμετικός. Ο κυνηγός, μόλις δει τα κατάλληλα σημάδια, δρα. Διεσταλμένες κόρες των ματιών, σε κοιτάει έντονα στα μάτια και στα χείλη; Χαϊδεύει το λαιμό της όσο της μιλάς, τα μαλλιά της, παίζει με το λαιμό της μπλούζας της, με το μενταγιόν της, δαγκώνει/υγραίνει τα χείλη της, έχει προτεταμένο στήθος, τρίβει τα πόδια της ή αλλάζει συχνά σταυροπόδι; Χώσου.
Κλείνοντας να πω, πώς ξέρω πως κάποιοι θέλατε μια λίστα με ατάκες. Δυστυχώς Πατάκης και trainer στο κυνήγι δε υπάρχει και αυτοί που προτείνουν σίγουρες -και καλά- ατάκες, κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, διάολε κάθε στιγμή είναι διαφορετική. Το κυνήγι είναι κάτι δυναμικό που τα δεδομένα, τα ερεθίσματα και οι πληροφορίες παίζουν τον σημαντικότερο ρόλο. Παλιά ο Ψάλτης έβγαζε γκόμενες με την ατάκα «είσαι και πολύ μανούλι», όσο πεπαλαιωμένη σου ακούγεται τώρα αυτή η ατάκα, τόσο πεπαλαιωμένο θα ακουστεί ότι και να σου πω. Οι γυναίκες πια, ακόμη και οι πιο μέτριες εμφανισιακά έχουν ένα μικρό στρατό από ανασφαλή καυλωμένα νομιστεράκια να τις βομβαρδίζουν με τετριμμένες χλιαρές ατάκες. Αν δεν φτιάξεις το hardware σου, να έχεις δυνατό επεξεργαστή να αναλύει άμεσα κάθε παραμικρή εναλλαγή στο βλέμμα της, στον τρόπο που μιλάει, ακόμη και στη θερμοκρασία, κανενός είδους software δε θα σε βγάλει παλικάρι. Και την πιο θεϊκή ατάκα να σου δώσω, να την πεις και λιώσει αυτόματα ρε η κοπελιά, αν δεν έχεις τα θεμέλια να την ακολουθήσεις θα καταρρεύσεις γρήγορα και εντυπωσιακά.
Ελπίζω να βοήθησα, καλή συνέχεια.
Το κείμενο αυτό είχε γράψει ο Simple Man (Oddodo).