Τρόπος αντιμετώπισης διαφορετικών συνομιλητών

Ενδεχομένως σας έχει τύχει να είστε σε μια συνάντηση, είτε επαγγελματική, είτε οικογενειακή, ακόμα και φιλική, όπου προσπαθείτε να συζητήσετε κάποιο θέμα αλλά δεν μπορείτε να καταλήξετε κάπου. Αποδεδειγμένα, όσο πιο πολλά είναι τα άτομα στο τραπέζι, τόσο πιο υψηλός είναι ο βαθμός δυσκολίας. Είναι πιθανόν να έχετε σκεφτεί αρνητικά για κάποιον συνομιλητή σας, όχι απαραίτητα για το τί εκφράζει αλλά για τον τρόπο που εκφράζεται.

Η συζήτηση θα μπορέσει να γίνει πολύ πιο αποδοτική, σωστή και δομημένη εάν ο συντονιστής αλλά και οι υπόλοιποι συνομιλητές έχουν την ικανότητα να διακρίνουν τα στοιχεία της προσωπικότητας που χαρακτηρίζουν τους υπόλοιπους συμμετέχοντες στη συζήτηση.

Αποκωδικοποιώντας τους χαρακτήρες μπορούμε να τους κατατάξουμε σε 9 κατηγορίες ή καλύτερα σε 9 είδη από το… ζωικό βασίλειο. Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι χαρακτηριστική και περιγράφει με επιτυχία τον τρόπο που συμπεριφέρεται ο κάθε χαρακτήρας.

Πρωταθλητής φωνακλάς ή… σκυλί: Φωνάζει και είναι εύκολα αναγνωρίσιμος. Δημιουργεί αναστάτωση ακόμα και με τον τόνο της φωνής του.

Αντιμετώπιση: Μείνετε ήρεμοι. Ο τόνος της φωνής σας δεν πρέπει να ακολουθεί τον δικό του διότι θα τον υψώσει ακόμα περισσότερο και η συζήτηση θα ξεφύγει. Με ήρεμο τρόπο ζητήστε του να μιλάει κι εκείνος ήρεμα. Οι συμμετέχοντες στη συζήτηση πρέπει να σας στηρίξουν και να τον βάλουν στη θέση του. Αυτός ο χαρακτήρας ελέγχεται και μαζεύεται πολύ γρήγορα εάν οι «πολλοί» τον «βάλουν στη θέση του».

Θετικός ή… άλογο: Συνειδητά παρεμβαίνει στη συζήτηση. Μιλάει γιατί έχει κάτι να πει και όχι για να ακουστεί. Έχει τρόπους και ξέρει να ακούει. Συχνά είναι αυτός που στο τέλος συνοψίζει τα αποτελέσματα της συζήτησης. Απαραίτητος χαρακτήρας για αποτελεσματικές συζητήσεις.

Ξερόλας ή… μαϊμού:   Έχει άποψη για όλα τα θέματα και είναι αρμόδιος «επί παντός επιστητού». Τις περισσότερες φορές λέει πράγματα που είναι λάθος ή εκτός συζήτησης. Εξαιτίας του μπορεί μια συζήτηση να κρατήσει ώρες.

Αντιμετώπιση: Υπενθυμίζουμε ευγενικά, ακόμα και αν πρέπει να τον διακόψουμε, ποιο είναι το αντικείμενο της συζήτησης. Στη συνέχεια του ζητάμε στοιχεία ώστε να τεκμηριώνει τις θέσεις του. Μόνο εάν μας παραθέτει «ντοκουμέντα» του επιτρέπουμε να συνεχίζει.

meetings_animals
Διάσκεψη των ζώων – Συνεννόηση με δύσκολα είδη. Αναγνώριση και αντιμετώπιση.

Ομιλητικός ή… βάτραχος: Δεν είναι κακός στη συζήτηση και μπορεί να μας λέει σημαντικά πράγματα. Του αρέσει όμως να πλατειάζει. Αρέσκεται στο να λέει το ίδιο πράγμα αρκετές φορές με διαφορετικούς τρόπους.

Αντιμετώπιση: Εάν ο χρόνος ήταν απεριόριστος, ενδεχομένως να μη χρειαζόταν ιδιαίτερη αντιμετώπιση. Ο χρόνος όμως είναι πολύτιμος. Διακριτικά τον διακόπτουμε και επαναλαμβάνουμε τη θέση του ρωτώντας τον στο τέλος να επιβεβαιώσει με ένα ναι ή ένα όχι τη θέση του που μόλις εσείς συνοψίσατε και διατυπώσατε. Εάν συνεχίσει, απλώς λέμε ότι είναι σαφής αλλά λόγω έλλειψης χρόνου πάμε στον επόμενο.

Ντροπαλός ή… ελάφι: Είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται στη συζήτηση και περνάει τελείως απαρατήρητος. Εάν δε του δώσουμε το λόγο ενδεχομένως να σηκωθεί από το τραπέζι και να μην έχει μιλήσει.

Αντιμετώπιση: Είναι συνήθως καλός χαρακτήρας με καλές ιδέες και σωστές τοποθετήσεις. Τον θέλουμε στη συζήτηση γιατί είναι θετικός. Θέλει τόνωση η αυτοπεποίθηση του. Του δίνετε το λόγο. Του ζητάτε την άποψή του. Δεν περιμένετε να τοποθετηθεί από μόνος του.

Αρνητικός ή… σκαντζόχοιρος: Είναι μια κλασική περίπτωση αντιδραστικού χαρακτήρα που τοποθετείται πάντοτε με αρνητικότητα. Δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα διότι δε θα υπάρξει λύση μιας και σε όλες τις «λύσεις» που θα προτείνονται θα φέρνει αντίρρηση.

Αντιμετώπιση: Τον βάζουμε στην κουβέντα αναγνωρίζοντας τις γνώσεις του και την εμπειρία του. Θέλουμε να ακούσουμε τη δική του πρόταση η οποία θα πρέπει να συζητηθεί. Να μας πει τι έχει δει ή κάνει στο παρελθόν σε παρόμοιες καταστάσεις.

Αδιάφορος ή… ιπποπόταμος: Βαριέται που ζει. Χασμουριέται και δείχνει να μην τον ενδιαφέρει τίποτα στον πλανήτη. Είναι προκλητικά αδιάφορος. Εάν μπορούσε, θα έπαιρνε και έναν υπνάκο. Παρόλα αυτά τον θέλουμε στη συζήτηση.

Αντιμετώπιση: Τον ρωτάμε σχετικά με το έργο του. Ζητάμε παράδειγμα από το πεδίο των ενδιαφερόντων του για να τον βάλουμε στη συζήτηση. Πάμε λίγο πιο κοντά στα «δικά του» για να πάρει μπροστά. Εάν ξεκινήσει μην τον φοβάστε.

Αφ’ Υψηλού ή… καμηλοπάρδαλη: Κλασσικός σνομπ χαρακτήρας. Νιώθει ανώτερος από τους υπόλοιπους στο τραπέζι της συζήτησης. Όχι μόνο δε συμμετέχει αλλά με διάφορα επιφωνήματα μπορεί και να κομπλάρει κάποιους πιο μαζεμένους.

Αντιμετώπιση: Καμία άμεση κριτική της πρακτικής του. Δείχνουμε ότι είμαστε λίγο κάτω από αυτόν και τον ρωτάμε τακτικά την άποψη του. Δείχνουμε ότι η άποψη του είναι σημαντική για μας. Με τον τρόπο αυτό μαλακώνει. Μπορεί τελικά να αποδειχθεί κεφάλαιο για την συζήτηση.

Πονηρός ή… αλεπού: Δεν έχει πάντοτε ως στόχο την εποικοδομητική συζήτηση αλλά ενδεχομένως να θέλει να σερβίρει κρύα πιάτα (εκδίκησης) από περσινά ξινά σταφύλια. Πιθανό να έχει εμπάθεια για κάποια πρόσωπα που βρίσκονται στο τραπέζι. Θέλει να δημιουργήσει διαφωνίες με συγκεκριμένα πρόσωπα, άσχετα με την τοποθέτησή τους.

Αντιμετώπιση: Η ομάδα πρέπει να τον βάλει στην θέση του. Δεν του δίνουμε πολύ χρόνο.