Καλώς τον. Σήμερα είχα σκοπό να μιλήσω για ένα άλλο θέμα, αλλά ένεκα της επικαιρότητας, είπα να το κρατήσω για αργότερα. Η αφορμή για την αλλαγή, μου δόθηκε όταν ένας φίλος άνοιξε την κουβέντα για το τί κάνουμε του Αγίου Βαλεντίνου.
Θα μπορούσα πολύ εύκολα να πω «δεν κάνουμε ποτέ και σε καμία τους δώρο. Δώρο της είμαι εγώ και της είμαι αρκετός» όπως πάνω κάτω μου είπε ο φίλος σήμερα. Και γενικά μιλώντας, δεν έχει άδικο. Από το βήμα τούτο άλλωστε έχω αναφερθεί στους κινδύνους που επιφυλάσσει η απόδοση τιμών και αναθεμάτων στας κορασίδας.
… Όμως
Υπάρχει μια εξαίρεση στις όποιες ο Άντρας ΟΦΕΙΛΕΙ να δώσει κάτι στην σύντροφο του, ανήμερα του Βαλεντίνου.
Πριν μου αρχίσεις τα δήθεν προοδευτικά και τα ριζοσπαστικά που πάνε κόντρα στην κοινωνία, άκου με. Υπάρχει μια τεράστια βιομηχανία πίσω από αυτή τη γιορτή. Προϋπολογισμοί δις και χιλιάδες εάν όχι εκατομμύρια εργαζομένων ανά τον κόσμο, βασισμένοι εξολοκλήρου σε αυτή τη συγκεκριμένη ημερομηνία. Θεωρείς πως είναι κιρίζια οι εταιρίες που σπεύδουν να χώσουν φράγκα να διαφημίσουν κοσμήματα, σοκολάτες, βρακιά, κάρτες, όλα διακοσμημένα με καρδιές και φιλάκια; Πραγματικά πιστεύεις είσαι περισσότερο μάγκας από αυτούς ή είναι τυχαίο που το 1/3 των ανθρώπων στο δυτικό κόσμο έχει γενέθλια Νοέμβρη ή Δεκέμβρη βάσει στατιστικών που μόλις σκέφτηκα; Θες να μου το παίξεις μηδενιστής σε αυτό και να σολάρεις 14 Φέβ ή θες να αφήσεις το μπερέ στο συρτάρι, να πας με το ρεύμα για μια φορά και να μην προλαβαίνεις να φοράς σκουφάκια;
Α μπράβο. Πάμε τώρα. Πότε πρέπει να δίνεις δώρα;
Όταν η σχέση είναι σοβαρή. Όταν είναι κάτι ψιλομόνιμο και η κοπέλα έχει αποδείξει πως το αξίζει. Όχι κάτι ακριβό, κάτι προσωπικό και όσο πιο ευτελές γίνεται. Όσο περισσότερο μοιάζει με κάτι που κάποιος άλλος ίσως δεν του έδινε σημασία και το αγνοούσε, τόσο περισσότερο νόημα έχει. Δείχνεις πως ξέρεις να διακρίνεις το διαμάντι ανάμεσα στη σαβούρα. Πως η φαντασία σου σε βοηθάει και απο το τίποτα φτιάχνεις κάτι και φυσικά, πως είσαι άντρας που δε διστάζει να χρησιμοποιήσει τα χέρια του για να δώσει λύσεις.
Προσωπικό tip, μιας και με έχει ευλογήσει ο Μάστορας και τα δικά μου χέρια πιάνουν, πάντα προσφέρω κάτι που έφτιαξα μόνος μου. Για να παραφράσω κάτι από ένα βιβλίο του Nick Offerman, δεν θέλει πολύ κόπο. Πάρε μια κόλλα χαρτί, χαρτόνι, ό,τι βρεις. Πάρε ένα μαρκαδόρο, το κραγιόν της, ό,τι μπορεί να αφήσει ίχνος στο χαρτί που έχεις, κάνε κάτι που να μοιάζει με καρδιά χοντρικά κάπου στη μέση του χαρτιού. Γράψε δυο λόγια απλά. Δεν είναι ανάγκη να είναι μέλια του στυλ «λιώνω μωρουλίνι μου», μην είσαι αηδίας. «Για σένα», αντρίκια και κοφτά. Αν είσαι μάγκας γράψε κάτι εντελώς αφηρημένο και άστη να βγάλει αυτή άκρη. Αγαπημένο μου είναι το «Ξέρεις». Αν έχεις και κέφι, πέτα του πάνω και λίγο glitter ή ότι άλλο βρεις στο τσαντάκι της και δωσ’ της το. Θα εκπλαγείς με το αποτέλεσμα.
Πολύτιμα, τιμαλφή και ακριβά δώρα, δεν υπάρχουν και δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα αν μιλάμε για πραγματικές, αληθινές σχέσεις. Αν θες να το κάνεις, θα το κάνεις μόνο εαν η μαντάμ το αξίζει. Και όταν λέω αξίζει, να σου έχει δώσει τουλάχιστον 3 γιους και παράλληλα μπορεί και κάνει την γαλοπούλα τα Χριστούγεννα να τρώγεται. Δεν παίζει πιο παπάτζα κρέας.
Ελπίζω να σε πρόλαβα και να μην ξεφτιλιστείς, ε;
Και μιλώντας για γιορτές, δεν ξεχνώ πως διανύουμε τριώδιο και το πιθανότερο είναι να μην τα ξαναπούμε πριν την τελευταία Κυριακή της αποκριάς. Μια σύντομη συμβουλή για τα πάρτι μασκέ, συνάξεις με μασκαράδες κτλ.
Ο Άντρας δεν ντύνεται σε καμία περίπτωση κάτι από τα εξής:
Γυναίκα (σε όλες τις εκδόσεις), Κλόουν (πιερότος, μίμος, όλα αυτά τα συναφή), ζώο (και ινδιάνος), «Τζαμαϊκανός».
Αποδεκτές / Αξιοπρεπείς μεταμφιέσεις:
Αστυνόμος, Γιατρός, Πυροσβέστης, Καμπόϊς (σερίφης), πειρατής, λοκατζής, μάστορας.
Γενικές συμβουλές:
Απέφυγε τις περούκες, το make up, τις μάσκες.
Τούμπα ρόλος:
Αν πας ζευγαρωμένος, τίποτα απο τα παραπάνω δεν ισχύει.
Καλή συνέχεια!
Το κείμενο αυτό είχε γράψει ο Simple Man (Oddodo).