Πες τους αυτό, όχι αυτό!

Διαβάζουμε κατά καιρούς διάφορα άρθρα για το πώς πρέπει να μιλάμε στα παιδιά, ποιες λέξεις να χρησιμοποιούμε, ποιες όχι. Κάπου μάλιστα κυκλοφόρησε πρόσφατα πως το χειρότερο που μπορείς να πεις στο παιδί σου είναι «πρόσεχε». Καλά, έγινε, την επόμενη φορά που θα το δω να πλησιάζει σε ένα χαντάκι θα του πως «Εκεί που πλησιάζεις ξέρ…»; Αμάν, έπεσε στο χαντάκι!

Ας λείπουν τα αστεία όμως γιατί το ζήτημα είναι σοβαρό και τα… άρθρα πολλά. Όπως σας έχουμε πει, εκτός από τα αυθεντικά κείμενά μας, που αποτελούν το 90% του YaTips αυτή τη στιγμή, έχουμε και μια συλλογή από εξαιρετικές πηγές του διαδικτύου. Από αυτή τη συλλογή επιλέξαμε 4 που λένε τι πρέπει να λέμε στα παιδιά μας και τι όχι. Τα… συγχωνεύσαμε και ορίστε το αποτέλεσμα.

1. Πες «πιστεύω σε σένα», όχι «πιστεύω πως γίνεται».

Την αξία της επιτυχίας πρέπει να την παίρνει το παιδί και όχι το οποιοδήποτε αντικείμενο. Η φράση αυτή είναι τέτοια που «μένει» στο μυαλό των παιδιών ως έμμεση παρότρυνση για να ολοκληρώσουν κάποιο στόχο.

2. Πες «μην τα παρατάς ποτέ», όχι «έλα, τελείωνε».

Όχι πως είναι ακριβώς αντίθετες εκφράσεις, αλλά υπάρχουν γονείς με υπομονή και χωρίς υπομονή. Ακόμα κι αν ανήκουμε στη δεύτερη κατηγορία, πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό που ελέγχεται, αρκεί να χρησιμοποιήσουμε τις κατάλληλες λέξεις.

3. Πες «με την εξάσκηση θα μάθεις», όχι «άσε, θα το κάνω εγώ».

Με την πρώτη φράση «καλύπτεται» ουσιαστικά ένα αρνητικό αποτέλεσμα και δίνουμε κουράγιο αν το παιδί μας δεν κατάφερε να πετύχει αυτό που ήθελε. Αντιθέτως, αν κάνουμε εμείς τη «δουλειά» του, είναι δεδομένο πως την επόμενη φορά θα τα παρατήσει πιο νωρίς.

4. Πες «κι αυτός σαν εσένα ξεκίνησε» για κάποιον που θαυμάζει, όχι «είναι τυχερός».

Σίγουρα η τύχη παίζει ρόλο στην εξέλιξη των ανθρώπων. Τον σημαντικότερο ρόλο όμως τον παίζουμε εμείς οι ίδιοι. Οι στόχοι μας, ο χαρακτήρας μας, οι γνώσεις που αποκτάμε, οι άνθρωποι που μας περιβάλουν. Άρα δεν πειράζει αν το παιδί μας κάνει λάθη. Πειράζει όμως αν αφήνει οτιδήποτε στην τύχη.

5. Πες «δεν πρέπει να αποτύχεις», όχι «δεν πειράζει αν αποτύχεις».

Τα παιδιά είναι δεδομένο πως δε θέλουν ιδιαίτερη πίεση και ασφαλώς το συγκεκριμένο δεν αφορά τα νήπια, αλλά παιδιά με αναπτυγμένη την κριτική ικανότητα. Η αποτυχία είναι κάτι που μπορεί να ληφθεί και ως «ικανότητα του μέλλοντος». Ακόμα και αν υπάρξει, μπορούμε να τη μεταφράσουμε αλλιώς, ως «μάθημα», ή ως «οδηγό για το μέλλον».

6. Πες «είσαι ασφαλής και σε αγαπάμε», όχι «μη φοβάσαι».

Λίγο τα όνειρα, λίγο τα κινούμενα σχέδια που βλέπουν, ακόμα και σκηνές που «ξεκλέβουν» όταν παρακολουθούν οι μεγάλοι τηλεόραση, είναι ικανά να προκαλέσουν φόβο στα παιδιά. Η χρήση των δύο φράσεων έχει διαφορετικά αποτελέσματα. Αρκεί να καταλάβουμε τη βαρύτητα των λέξεων σε αυτές τις δύο φράσεις. «Ασφάλεια» και «αγάπη» από τη μία, κάτι όχι και τόσο πιστευτό από την άλλη αφού ουσιαστικά δεν επεξηγεί τίποτα.

Το κείμενο αυτό δεν έχει βασιστεί σε καμία μελέτη κάποιου τυχάρπαστου Πανεπιστημίου της Δυτικής πλευράς των ΗΠΑ και δεν πηγάζει από κανέναν ανύπαρκτο λέκτορα με 27 χρόνια εμπειρίας στα 35 του. Δοκίμασέ τα όμως και κρίνε από το αποτέλεσμα.

 

Εσύ έχεις αντικαταστήσει κάποια συνηθισμένη φράση με κάποια άλλη, που να επέφερε καλύτερο αποτέλεσμα;